Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011

ΣΤΙΣ ΡΕΜΑΤΙΕΣ ΤΩΝ ΠΕΥΚΩΝ ΣΗΤΕΙΑΣ







Οι Πεύκοι είναι παραδοσιακό χωριό 7 χλμ βόρεια από τον
Μακρύ Γιαλό στην νοτιοανατολική Κρήτη.Είναι ημιορεινό
χτισμένο αμφιθεατρικά στη πλαγιά της χαμηλής οροσειράς
"Ρομανάτη", κάτω από τον κορυφή Αφέντης Εσταυρωμένος,
σε ύψος 420μ,και προσφέρει πανοραμική θέα στο καταπρά-
σινο τοπίο της περιοχής αλλά και στο απέραντο γαλάζιο
του Λιβυκού πελάγους.Η περιοχή γύρω από το χωριό είναι
κατάφυτη με πεύκα,δίνοντας έτσι το όνομα και στο χωριό.









 
 
 














Η πεζοπορία μας ξεκίνησε λίγο βορειότερα του χωριού στο
τέρμα του ασφάλτινου δρόμου.Ακολουθήσαμε το μονοπάτι
που ανηφορίζει στην μια πλαγιά της ρεματιάς ανάμεσα στις
φασκομηλιές και τα θυμάρια και μετά από περίπου δέκα λεπτά
πορεία βρεθήκαμε μπροστά στην είσοδο του σπηλαίου-
βαράθρου του Βέικου.



















Η σπηλιά του Βρέικου βρίσκεται σε απόσταση δύο περίπου χιλιό-
μετρων Β.Α. του χωριού και βόρεια ευθεία από την Παναγία του
Κακόσκαλου. Είναι Σπηλιά και λατσίδα (Βάραθρον), το γνωστό
βάθος είναι 25-30 μέτρα, χωρίζεται σε τρία μέρη, η είσοδος ένα
πλάτωμα σαν αλώνι που σε αυτό υπάρχει σκάλα τεσσάρων μέτρων
που κάνει την είσοδο και την έξοδο άνετη, μια συκιά φυτρώνει σε
αυτό το μέρος, φθάνει στην κορυφή και με τα κλαδιά της καλύπτει
μεγάλη στοά που προχωράει σε μήκος 60-70 μέτρα. Στην είσοδο
αλλά κυρίως τέρμα στο βάθος διακρίνονται τα ίχνη νεολιθικής
εποχής.Νότια από την είσοδο είναι η λατσίδα, στο βάθος της
υπάρχει νερό, όμως τους φθινοπωρινούς μήνες στερεύει λόγω
των παρα-τεταμένων ανομβριών. Στο μέρος αυτό της σπηλιάς έχουν
τοποθετηθεί μεταλλικά στηρίγματα που βοηθούν το κατέβασμα και
ανέβασμα .Όλα τα μέρη της σπηλιάς στολίζονται με σπάνιας ομορφιάς
σταλακτίτες και σταλαγμίτες


















Κατηφορίσαμε μέσα στο σπήλαιο με μεγάλη προσοχή με τον φακό
που διαθέταμε και φτάσαμε μέχρι την τελευταία μεγάλη αίθουσα.
Η εικόνα απερίγραπτη, γύρω μας πανέμορφοι σταλακτίτες και
σταλαγμίτες να γυαλίζουν στο φως λουσμένοι από την συνεχή ροή
του νερού, που παράλληλα με τον μουσικό παφλασμό των σταγόνων
που έπεφταν από την κορυφή του σπηλαίου,δημιουργούσαν αυτό
το μοναδικό ακουστικό ήχο,που γινόταν πιο μαγικός όταν
έσβηνε ο φακός και γύρω μας απλωνόταν το απόλυτο σκοτάδι.

Στην γύρω περιοχή υπάρχουν ακόμα δύο σημαντικά σπήλαια :
η σπηλιά “Απολούστρες” που βρίσκεται βόρεια των Πεύκων σε
απόσταση 2,5 χιλ.,και είναι και αυτή Λατσίδα (βάραθρο) με βάθος
15-20 μ. και η σπηλιά “Ρούσο Χαράκι” σήμερα μάνδρα ζώων κάτω
 από ένα θεαματικό γκρεμό και βρίσκεται του χωριού, 2,5 περίπου
χιλ., λίγο πιο πέρα από την Παναγία του Κακόσκαλου







Βγήκαμε στο φώς μετά από μερικά λεπτά μαγεμένοι από το
θέαμα στο εσωτερικό του σπηλαίου και ακολουθήσαμε την
ρεματιά μπροστά και βόρεια από τη σπηλιά που δημιουργεί
το ομώνυμο “Φαράγγι του Βρέικου”. Η πορεία μας μόνιμα
ανηφορική μέσα στην ρεματιά του φαραγγιού,με τις πέρδικες
της περιοχής να πετούν τρομαγμένες από την παρουσία μας
με το γνωστό κράξιμο,ενώ μετά σαράντα λεπτά περίπου μας
φέρνει στα πλημυρισμένα από τρεχούμενο νερό υψίπεδα-
βοσκοτόπια γεμάτα με μικρά λευκά κρινάκια μέχρι που
αντικρύζουμε απέναντι μας στο βάθος τα βουνά γύρω από
την Δάφνη.Από το σημείο αυτό ακολουθούμε δυτική πορεία
περνάμε από την πηγή που δημιουργεί την μικρή λιμνούλα
γεμάτη από τις ταινίες με τα αυγά φρύνων ,και συνεχίζουμε
ξανά ανηφορικά μέχρι το διάσελο κάτω από την κορυφή της
οροσειράς Ρομανάτη (930 μ.) που δεσπόζει στην περιοχή.
























Η πορεία πλέον γίνεται κατηφορική και ακολουθούμε το
σημαδεμένο μονοπάτι που η πορεία του παράλληλα με την
ροή του νερού, κατεβαίνει και ενώνεται με τα μικρά γύρω
ρέματα δημιουργούντας έτσι ένα μικρό ποτάμι που κυλά
ανάμεσα από τις πικροδάφνες,τις κατακίτρινες νεραγκούλες
και τις ίριδες,φτάνει μέχρι το χωριό των Πεύκων,τροφοδοτεί
με νερό το όμορφο φαράγγι (Ανέγυρος) και τελικά εκβάλει στο
Λυβικό πέλαγος.Στη διαδρομή περνάμε από ένα εγκαταλλελημένο
μικρό οικισμό,αλλά και από πετρόχτιστες μάντρες που χρησιμο-
ποιούν οι βοσκοί,για να συγκεντρώνουν τα ζώα τους και μετά από
δυόμιση ώρες πορείας φτάνουμε στο διάσελο από όπου
αντικρύζουμε μπροστά μας τον λόφο που στην κορυφή του υπάρχει
το μικρό εκκλησάκι αφιερωμένο στην ύψωση του "Τιμίου Σταυρού"







Κατηφορίζουμε για είκοση λεπτά ακόμα ανάμεσα στο θαμνώδες
έδαφος και φτάνουμε στην βάση του μικρού λόφου από όπου
ένα φιδογυριστό μονοπάτι μας οδηγεί στην κορυφή ψηλά,
που βρίσκεται φωλιασμένο το μικρό αλλά όμορφο εκκλησάκι
του Τιμίου Σταυρού.Η θέα από το σημείο εκκείνο στην κορυφή
του λόφου σε αφοπλίζεικαθώς απλώνεται στα “πόδια” σου
μπροστά το χωριό των Πεύκων, οι λαγκάδες και στο τελείωμα
του τοπίου ο Μακρύ Γιαλός με το απέραντο Λιβυκό Πέλαγος,
αλλά και από τα αριστερά σου τα Σητεικά χωριά Λιθίνες, Ανδρό-
μυλλοι,και Παπαγιαννάδες.Από το σημείο εκείνο και αφού τα
μάτια χόρτασαν το υπέροχο θέαμα κατηφορίσαμε από το παλίο
μονοπάτι μέχρι το χωριό των Πεύκων όπου τερματίσαμε την
πεζοπορία μας μετά από τρείς ώρες και δεκαπέντε λεπτά.




















ΠΕΥΚΟΙ ΣΗΤΕΙΑΣ ....

Η περιοχή γύρω από το χωριό κατοικείται από την αρχαιότητα.
Στην θέση Καστελόπουλο των Πεύκων εντοπίστηκε κτίσμα που
τοποθετείται χρονικά στην υστερομινωική εποχή. Θεωρείται δε
ότι είναι φρυκτωρία ή κάποιο είδος αρχαίου παρατηρητηρίου.
Στην ευρύτερη περιοχή υπάρχουν κάποια σπήλαια που μαρτυρούν
την ύπαρξη ανθρώπινης παρουσίας από τους Νεολιθικούς χρόνους.
Στο σπήλαιο Απολούστρες αλλά και στο σπήλαιο του Βρέικου που
βρίσκονται κοντά στους Πεύκους μπορεί να δει κανείς κάποια
από τις ενδείξεις αυτές. Στις Απολούστρες μάλιστα, κάποιοι
επισκέπτες στις αρχές του 20ου αιώνα βρήκαν νομίσματα, τα
οποία όταν καθαρίστηκαν αποκάλυψαν το όνομα του Ρωμαίου
Αυτοκράτορα Μάρκου Αυρήλιου.

 
























Οι Πεύκοι αναφέρονται ως χωριό στην απογραφή που έκαναν οι
Τούρκοι το 1671. Το 1834 σε άλλη απογραφή αναφέρεται η
ύπαρξη 20 χριστιανικών και μιας τούρκικης οικογένειας.
Οι κάτοικοι των Πεύκων ζούσαν κυρίως από την κτηνοτροφία,
καθώς οι μεγαλύτερες εκτάσεις γης μέχρι τα τέλη του 19ου
αιώνα ανήκαν κυρίως στους Τούρκους κατακτητές.
Με την επανάσταση του 1897 και την αποχώρηση των Τούρκων,
οι περιουσίες άρχισαν να περνούν στα χέρια των ντόπιων.
Πολύ σημαντική για την περιοχή ήταν η χρονιά του 1936,
καθώς ο Δικτάτορας Μεταξάς επιδότησε την καλλιέργεια της
ελιάς, σηματοδοτώντας μια εποχή ανάπτυξης για την περιοχή.


































Στο σημερινό χωριό των Πεύκων μπορεί ακόμα κάποιος να
γνωρίσει τους κατοίκους στα παραδοσιακά καφενεία, να
επισκεφτεί το λαογραφικό μουσείο, το παλιό δημοτικό
σχολείο, την κάτω βρύση, αλλά και πολλά γραφικά
εκκλησάκια σκορπισμένα στα άκρα του χωριού. Εξέχουσα
θέση έχει η εκκλησία του Τιμίου Σταυρού στο βορειότερο
σημείο των Πεύκων,στην περίοπτη θέση με την υπέροχη
θέα στα βουνά και τα λαγκάδια όλης της γύρω περιοχής,
αλλά και της Θάλασσας με το Κουφονήσι στα αριστερά.





























Αν και το πιο σημαντικό αξιοθέατο στους Πεύκους είναι
αναμφισβήτητα το φαράγγι των Πεύκων, αξίζει όμως κανείς
να αφιερώσει λίγο χρόνο και να περπατήσει μέσα στο χωριό,
να περιπλανηθεί στα στενά του σοκάκια και να απολαύσει
την ηρεμία, την απλότητα και τη γραφικότητα του τόπου,
ή ακόμα και να επισκευτεί το Λαογραφικό Μουσείο που
στεγάζεται στο κτίριο του Δημοτικού σχολείου του χωριού.
Εδώ μπορεί κάποιος να δει αντικείμενα που χρησιμοποιούσαν
στην καθημερινότητά τους οι άνθρωποι της Κρήτης στο παρελθόν,
όπως αργαλειούς, πατητήρια σταφυλιών, πιθάρια, εργαλεία,
μηχανές γνεσίματος λυχναριών και άλλα. Τα αντικείμενα
δωρίθηκαν στο Λαογραφικό Μουσείο από τους κατοίκους των
Πεύκων.


 Η     Δ Ι Α Δ Ρ Ο Μ Η    Μ Α Σ   (ΧΑΡΤΗΣ ΣΤΟΙΧΕΙΑ)


ΠΕΥΚΟΙ ΣΗΤΕΙΑΣ at EveryTrail
EveryTrail - Find hiking trails in California and beyond




Δεν υπάρχουν σχόλια: