Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011

ΣΤΟ ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΤΟΥ ΡΩΜΑΝΟΥ ΣΤΟΝ ΚΡΟΥΣΤΑ

















Η περιπέτεια μας αυτή την Κυριακή ήταν προγραμματισμένη για το
οροπέδιο του Ρωμανού στην περιοχή του Κρούστα.Η περιοχή αυτή
βρίσκεται νοτιοδυτικά του χωριού και σε υψόμετρο περίπου 1100 μ.
και είναι γνωστή και ως Καθαρό του Κρούστα μιας και βρίσκεται
πολύ κοντά στο αλλό ομώνυμο οροπέδιο της Κριτσάς.Στην περιοχή
αυτή βρίσκονται αρκετές μάντρες βοσκών και πολλά αμπέλια του
ευδοκιμούν λόγω του υψόμετρου.























Η πορεία μας ξεκίνησε ακριβώς από την περιοχή "Τάφος Λημέρι"
περιοχή που βρισκόταν το  λημέρι των ανταρτών του ΕΛΑΣ την
περίοδο 1941-1944 όπως αναφέρει και σχετική μαρμάρινη πλάκα.
Στα αριστερά του δρόμου βρίσκουμε το παλίο μονοπάτι που 
μας οδηγεί ανάμεσα από μικρά καταπράσινα πλατώματα,που
τα στοιχισμένα λάστιχα αυτοκινήτων μαρτυρούν ότι εδώ τοποθε-
τούνται κάποια άλλη περίοδο του χρόνου κυψέλες μελισσών,
στο πανέμορφο πευκοδάσος που ξεκινά από το σημείο εκείνο
και φτάνει αρκετά ψηλά στην γύρω περιοχή.Περπατάμε κάτω
από τα μεγάλα πεύκα στο ευδιάκριτο μονοπάτι λίγο ψηλότερα 
από τον ασφάλτινο δρόμο περνάμε από την περιοχή "Τούρκισες"
όπως αναφέρει η σχετική πινακίδα (μια από τις πολλές που έχει
τοποθετήσει ο πολιτιστικός σύλλογος Κρούστα) ,μέχρι την περιοχή 
της δεξαμενής που όμορφοα εξωτερικά ζωγραφισμένη σου δίνει 
την εντύπωση  ότι πρόκειτε για σπίτι.









































Για καμιά διακοσαρία μέτρα μετά την Δεξαμενή περπατάμε πάνω
στον ασφάλτινο δρόμο και μετά στρίβουμε δεξιά και ξανα-
βρίσκουμετο παλιό μονοπάτι που συνεχίζει την πορεία του μέσα 
στο πευκοδάσος.Οσο προχωράμε τα πανύψηλα πέυκα αραιώνουν 
και την θέση τους πέρνουν οι πρίνοι και οι βελανιδιές ενώ κάτω 
από την σκιά τους στο υγρό έδαφος τα βρύα και οι λειχήνες  έχουν 
πρασινίσει το έδαφος, τους κορμούς των δένδρων, τα βράχια,όλα 
είναι καλυμένα από το πράσινο στρώμα τους















Τα βρύα ανήκουν σε μια πρωτόγονη κατηγορία φυτών, τα βρυόφυτα.
Είναι συνήθως πράσινα, μικρά και μεταξύ των απλούστερων φυτικών
οργανισμών της ξηράς (λίγα είναι υδρόβια). Δεν παράγουν άνθη ή
καρπούς και τα περισσότερα δεν έχουν εσωτερικά μέσα μεταφοράς
νερού ή θρεπτικών. Αναπαράγονται με σπόρια και μπορούν επίσης
να σχηματίσουν νέα φυτά από μικρά τμήματα βλαστών και φύλλων
που έχουν αποκοπεί. Τα βρυόφυτα δεν έχουν ρίζες αλλά έχουν λεπτές
(ένα κύτταρο πάχος!) ριζοειδείς δομές, οι οποίες χρησιμεύουν στην
προσκόλληση και απορρόφηση νερού. Αυτά είναι γνωστά ως ριζοειδή.
Τα περισσότερα είδη έχουν πολύ μικρή αντίσταση στην ξηρασία και
περιορίζονται σε περιοχές που είναι υγρές και προστατευόμενες.
Συχνά βρίσκονται σε βράχους, στο έδαφος, σε πεσμένους κορμούς
και πάνω σε δέντρα, αλλά προτιμούν τα κρύα και υγρά περιβάλλοντα
των δασών, τους βάλτους και τις όχθες των ρυακιών.
Oι λειχήνες είναι άλλη μια πρωτόγονη κατηγορία οργανισμών, οι
οποίοι αποτελούν μια παράδοξη συμβίωση δύο ειδών που
ανήκουν σε διαφορετικά βασίλεια, αλλά λειτουργούν ως μία
βιολογική μονάδα. Η συμβίωση γίνεται από ένα φύκος και ένα
μύκητα. Στο σχηματισμό αυτό μετέχουν από την πλευρά των
φυκών, τα κυανοφύκη ή τα χλωροφύκη και από τους μύκητες
οι "δισκομύκητες" ή οι "βασιδιομύκητες". Kατά τη συμβίωσή τους
 ο μύκητας τρέφεται από τις οργανικές ουσίες που παράγουν
τα πράσινα κύτταρα των φυκών, ενώ το φύκος παίρνει ανόργανα
 συστατικά από τον μύκητα.




















Κάτω από τους πρίνους και τις βελανιδιές παρατηρούμε επίσης
να βγαίνουν δειλά-δειλά τα πρώτα κίτρινα κρίνα ανάμεσα από
καταπράσινα φύλλα του φυτού τους.Πρόκειται για κρητικό Αρον
ίσως το ωραιότερο arum της Ελλάδας (arum creticum), με το
φωτεινό κίτρινο χρώμα και τον βαθυκίτρινο σπάθακα να ξεπροβάλει
από το χωνάκι του φυτού.Το μικρό φυτό είναι ενδημικό της Κρήτης
και της Καρπάθου και έχει γλυκιά ευχάριστη μυρουδιά.Τα πολλά
γύρω μας φυτά μας κάνουν να φανταζόμαστε πόσο υπέροχο θα είναι
το τοπίο όταν θα έχουν  όλα ανθίσει.










































Η πορειά μας φτάνει σε ένα μικρό οροπέδιο με δυό-τρείς στάνες ,
και μικρές σπαρμένες πεζούλες, ενώ όσο προχωράμε στα αυτιά μας
φτάνει ο θόρυβος από  τρεχούμενα νερά , τα οποία κα συναντάμε 
όταν βρισκόμαστε μπροστά το ρέμα που έρχεται από τα δεξιά μας
με μεγάλη ορμή λόγω της ποσότητας του νερού.Ακολουθούμε την 
μια όχθη για λίγο και μόλις οι μεγάλες πέτρες στις όχθες σμίγουν 
η μία με τη άλλη δημιουργώντας έτσι κατάλληλες συνθήκες 
περνάμε στην απέναντι όχθη και συνεχίζουμε την ανάβαση μας 
ενώ το ρέμα μας συνοδεύει με την γλυκία μελωδία των τρεχού-
μενων νερών.
Ανεβαίνουμε παράλληλα με την ρεματιά με το νερό να δημιουργεί
πολλούς μικρούς καταράκτες και μικρές λιμνούλες στολισμένες από
πικροδάφνες δημιουργώντας ένα εντυπωσιακό σκηνικό στην περιοχή.
Περνάμε πάνω από το ρέμα και συνεχίζουμε πρός την περιοχή του
οροπεδίου "του Ρωμανού",στο οποί και φτάνουμε μετά από είκοση
λεπτά περίπου περπατώντας στην πλαγιά άλλοτε πάνω σε τμήματα 
παλιού μονοπάτιου που διακρίνουμε και άλλοτε ανάμεσα στα θυμάρια
ενώ τα νερά λόγω των βροχών τρέχουν από παντού γύρω μας.






















Μετά από λίγο νέα πινακίδα μας ενημερώνει ότι βρισκόμαστε στην 
"αχλάδα",και προχωράμε αυτή την φορά πάνω στον χωματόδρομο 
που μετά από λίγο μας οδηγεί στο σταυροδρόμι πού βρίσκεται 
κτισμένοτο εκκλησάκι της Μεταμόρφωσης στο σταυροδρόμι που 
οδηγεί από την μιά μεριά στο οροπέδιο Καθαρού Κριτσάς και η 
άλλη στο ΚαθάριοΛάκο και στο Ψυχρό. Στον περίβολο της 
εκκλησίας ξεκουραζόμαστεκάμποσο ,ένω ο κρύος αέρας που 
φυσσάει εδώ μας αναγκάζει να φορέσουμε τα μπουφάν μας,πίνουμε 
και ένα ποτηράκι ρακί και κονιάκ για να ζεσταθούμε και αφού 
βγάζουμε την ομαδική φωτογραφία μας πέρνουμε το δρόμο του 
γυρισμού.Για περίπου πεντακόσιαμέτρα ακολουθούμε τον δρόμο 
που ήρθαμε και μετά στρίβουμε αριστεράπρός "Βόλακα-του 
σκοτωμένου πίνακας" όπως γράφει η πινακίδα (πραγματικά πολύ 
αξιέπαινη προσπάθεια των Κρουστιανών για σήμανση των περιοχών 
τους ),και συνεχίζουμε μέχρι το μικρό οροπέδιο με την εντυπωσιακή 
παλία στάνη με το όμορφο αλώνι μπροστά της.



























Ο αγροτικός δρόμος σταματάει έδω και εμείς ακολουθούμε πορεία 
ανατολική πάνω στο πετρώδες έδαφος της γύρω περιοχής ,μέχρι που
μπαίνουμε μέσα σε ένα εντυπωσιακό δάσος αρχικά με πεύκα και 
όσο κατεβαίνουμε με θεόρατους πρίνους και βελανιδιές.Περπατάμε 
κάτω από τα κλαδιά τους δίπλα στους εντυπωσικούς κορμούς τους
καλυμένους και εδώ με πράσινα βρύα και λειχήνες φτιάχνοντας ένα
παραμυθένιο σκηνικό ,και έχοντας πάντα οδηγό το GPS το οποίο μας 
βοηθάει να ανακαλύψουμε το κρυμμένο μονοπάτι που πολλές φορές
χάνεται κάτω από τις πευκοβελόνες.Η σύγχρονη τεχνολογία μας ο
δηγείμέχρι χαμηλά στην περιοχή "Φορτέτσα" και με πορεία πάνω στο 
χωματόδρομο φτάνουμε στην δεξαμενή ,σημείο από όπου είχαμε 
περάσει τοπρωί.Η ομάδα για μερικά λεπτά περπατά στον άσφαλτο
και φτάνει στο σημείο από όπου είχαμε ξεκινήσει το πρωί τερματί-
ζοντας την πεζοπορία μας.Μετά από λίγο στο ζεστό περιβάλον στου 
Σταυρακάκηστο Κρούστα ,ρουφάμε ζεστο ζουμί από βραστό και 
τρώμε τι άλλο ,τοπικά σκιουφικτά μακαρόνια συνοδεία οφτού αρνιού,
γιατί μια εντυπωσική πεζοπορία χρειάζεται πάντα ένα αντίστοιχα
εντυπωσικό τελείωμα.













































ΧΑΡΤΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ-ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ :











Δεν υπάρχουν σχόλια: