Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2012

ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΚΟΥΡΟΥΝΕΣ-ΠΕΤΡΟΣ-ΠΕΡΟΝΙΔΕΣ-ΝΟΦΑΛΙΑΣ-ΠΕΡΑΜΠΕΛΛΑ

Στην περιοχή στου "Απάνω Μεραμπέλλου" που βρίσκεται στο βο-
ειοδυτικό τμήμα του Νομού Λασιθίου συναντά κανείς ένα μεγάλο
δίκτυο από παλιά μονοπάτια που αρκετά από αυτά είνα βατά ακόμα
και σήμερα.Η ορειβατική ομάδα Αγίου Νικολάου περπάτησε σε με-
ρικά από αυτά την Κυριακή 9-12-2012 σε μια κυκλική διαδρομή
που έχουν σχεδιάσει η Χάρις Γάλλου και η Άννα Μπούρα.Η περι-
οχή δύσκολη και χαρακτηρίζεται από το άνυδρο τοπίο την πέτρα
και τον αέρα, μια περιοχή όπου για να επιβιώσει κανείς πρέπει να
παλέψει με τα στοιχεία της φύσης.Το έδαφος κυρίως ορεινό, όπου
αφθονούν οι πέτρες χαρακτηρίζεται σαν μία από τις πιο άγριες και
άγονες περιοχές της Κρήτης με κλίμα ξηροθερμικό και λίγες βροχές.
Περιλαμβάνει αρκετούς οικισμούς και μετόχια όπως τις Κουρούνες,
τον Πέτρο, τις Περονίδες, τον Δίλακκος,τον Νοφαλιά το Αδραβάστο,
τον Ρωμανό, την Μακρυγέννησα την Αμυγδαλιά και τον Σούβλο
κοντά στην ακρογιαλιά.




















Η πεζοπορική διαδρομή ξεκινά λίγο μετά το χωριό "Κουρούνες".
Το χωριό κατοικείται από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα (οφείλει
μάλιστα το όνομα του κατά μία εκδοχή στον αρχαίο οικισμό της
περιοχής υπό το όνομα «Κορώνη» που υπαγόταν στην πόλη της
«Δρήρου»).Η κατεύθυνση μας βόρειοδυτική στην πλαγιά του
πάνω από την ρεματιά που οδηγεί στα Ξερά Ξύλα.Το παλιό μο-
νοπάτι οδηγεί μετά από πορεία σαράντα λεπτών στον μικρό οικι-
σμό "Πέτρο".Ο εγκαταλελημένος σήμερα οικισμός οφείλει το
όνομα του στη εκκλησία των Αγίων Πέτρου και Παύλου και εδώ
μπορεί να παρατηρήσει κανείς τα ερείπια από μερικά εντυπωσι-
ακά πέτρινα σπίτια τις όμορφες τοξωτές εσωτερικά καμάρες, τους
φούρνους και τα καλτερίμνια. Εντυπωσιακές ακόμα είναι οι λιθό-
κτιστες στέρνες με την ιδιαίτερη βενετσιάνικη κατασκευή ,όπως
και τα πέτρινα αλώνια.




Η ΜΟΝΗ ΣΤΑ ΞΕΡΑ ΞΥΛΑ
















Μπροστά από τον οικισμό του "Πέτρου" η ανεμπόδιστη θέα φτάνει
πέρα και από την Χερσόνησο ενώ διακρίνονται καθαρά η Μίλατος
και τα Μάλλια. Η ομάδα πήρε μερικές ανάσες στην αυλή της Εκ-
κλησίας και στην συνέχεια κατηφόρισε  από την ρεματιά στα ανα-
τολικά του οικισμού ανοίγοντας δρόμο ανάμεσα από τους ασπάλα
θους τις αστοιβίδες τα αχινοπόδια τα θυμάρια και τις ανωνίδες,
μέχρι που βγήκαμε στον αγροτικό δρόμο που οδηγεί στο άλλο
διπλανό οικισμό,τις "Περονίδες", ένα μικρό επίσης οικισμό
χωρίς μόνιμους κατοίκους και αυτός.Ο οικισμός-μετόχι ονομά-
στηκε Περονίδες από τους πολλούς όρθιους βράχους που στέκουν
σαν περόνες (μεγάλα αγκάθια).Αναφέρεται για πρώτη φορά το 
1893 και στη συνέχεια σημειώνεται το 1903.'Έμφανίζεται σε 
όλες τις απογραφές του 20ου αιώνα, ενώ από το 2001 δεν έχει 
πλέον κανένα κάτοικο.













ΝΟΦΑΛΙΑΣ






Από τις Περονίδες ένα καταπληκτικό καλτερίμι οδηγεί στο μεγαλύ-
τερο οικισμό της περιοχής τον "Νοφαλιά" σε υψόμετρο  530 μ..
Η ονομασία του προέρχεται από τη λέξη «ομφαλός» και οφείλεται
στην κεντρική θέση που κατέχει στην ευρύτερη περιοχή σε σχέση
με τους παραπάνω οικισμούς-μετόχια.Το έδαφός του είναι ορεινό,
άνυνδρο και άγονο όπου κυριαρχούν τα χρώματα του γκρίζου της
πέτρας.Ο οικισμός κατοικούνταν κυρίως από βοσκούς,και η μεγα-
λύτερη ακμή του σημειώνεται κατά το Α΄ μισό του 20ου αιώνα.
Σήμερα σώζονται περίπου 50 σπίτια, τα περισσότερα εκ των οποίων
είναι πλέον έρημα.
















ΠΕΡΑΜΠΕΛΑ,
Ο οικισμός-μετόχι  πήρε το όνομα του από τα αμπέλια που υπήρχαν
παλιά στην μικροσκοπική κοιλάδα που βρίσκεται δίπλα του, με το
εντυπωσικό φρούριο-μοναστήρι αφιερωμένο στην Θεοτόκο.Το μο-
ναστήρι χρονολογείται από την εποχή της Ενετικής περιόδου, είχε
μεγάλη περιουσία, ενώ ξακουστή ήταν η εικόνα της "Παναγίας της 
Περαμπελλώτισας", η οποία ακόμα και σήμερα προσελκύει πολλούς
πιστούς από όλη την Κρήτη. Κατά τη διάρκεια της επανάστασης του
1866 πολλοί πρόσφυγες από τα γύρω χωριά που βρέθηκαν στο μονα-
στήρι βρήκαν καταφύγιο εδώ.Από τα "Περάμπελλα" ανηφορίσαμε το
μονοπάτι,και μετά από τριαντάλεπτη πορεία επιστρέψαμε στις Κουρού-
νες, μετά από τετράωρη πεζοπορία στην περιοχή αυτή.
















Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΜΑΣ
ΚΟΥΡΟΥΝΕΣ-ΠΕΤΡΟΣ-ΠΕΡΟΝΙΔΕΣ-ΝΟΦΑΛΙΑΣ-ΠΕΡΑΜΠΕΛΛΑ at EveryTrail
EveryTrail - Find hiking trails in California and beyond

Δεν υπάρχουν σχόλια: