Κυριακή 19 Μαΐου 2013

ΣΤΟ ΦΑΡΑΓΓΙ ΜΥΛΩΝΑ ή ΑΓ.ΙΩΑΝΝΗ-ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗΣ

Η ορειβατική ομάδα Αγίου Νικολάου μέσα στον Μάιο κάθε έτους ξεκινά τις
"δροσερές" όπως τις χαρακτηρίζουν οι φίλοι της πεζοπορίες, μέσα στα πανέ-
μορφα φαράγγια του τόπου μας με τα τρεχούμενα νερά τους καταρράκτες
κάτω από τις σκιά που προσφέρουν τα βράχια ή τα ψηλά δένδρα.Για φέτος το
φαράγγι που "εγκαινίασε" αυτές τις πεζοπορικές διαδρομές και που περπατή-
σαμε την 3η Κυριακή του φετεινού Μάη είναι αυτό του "Μυλωνά".Το όμορφο
μικρό αυτό φαράγγι ξεκινά την πορεία του από την νότια πλευρά του ορεινού
όγκου της Θρυπτής, κοντά στο χωριό του Αγίου Ιωάννη Ιεράπετρας και βγάζει
στην παραλία λίγο πριν τα Φέρμα.Το φαράγγι κινείται μέσα σε μια καταπρά-
σινη ρεματιά που την χαρακτηρίζουν τα πεύκα τα πλατάνια και τα ψηλά βράχια
με εντυπωσιακούς σχηματισμούς αλλά και ο μεγάλος καταρράκτης ένας από
τους μεγαλύτερους στην Κρήτη που ρίχνει το νερό του από ύψος περίπου σα-
ράντα μέτρων.











 







Η ρεματιά και το φαράγγι του "Μυλωνά" βρίσκονται κάτω από το χωριό του Άι
Γιάννη που τα τροφοδοτεί με νερό από τις πολλές πηγές του, βρίσκεται στους
πρόποδες της οροσειράς του Αφέντη,πίσω από τον Καστρόλακκο,είναι γνωστό
στους ντόπιους και ως  «Ασπραδιανά»,ήταν παλιό κεφαλοχώρι του νομού Λα-
σιθίου απλωμένο σ’ένα μικρό κομμάτι μιας κατάφυτης με ελιές πλαγιάς,στη
βάση ενός πανύψηλου βράχου Η γύρω περιοχή είναι γεμάτοι από απόκρημνους
βράχους, κάθετους γκρεμούς πολυάριθμες σπηλιές,το πευκοδάσος με την
ρεματιά του Μυλωνά με τους καταρράκτες και την γραφική κοιλάδα του Ψυ-
χρού δημιουργούν μια περιοχή πανέμορφη που αξίζει να περπατήσει κάποιος.
Στην περιοχή ρέουν χρόνια τώρα πολλά νερά που τροφοδοτούν τον κεντρικό
ποταμό που κινούσε παλαιότερα πολλούς νερόμυλους (από όπου πήρε και το
όνομα η ρεματιά)που κατα μήκος της μέσα στην κοίτη του ποταμού διαθέτει
πολλά πλατάνια ,αλλά και πολύχρωμες σφάκες και μυρτιές χαρίζοντας όμο-
ρφες εικόνες στον επισκέπτη.


 

















H ομάδα μας ξεκινά από την μεγάλη στροφή της "Κακιάς Σκάλας" λίγο πρίν
τα Φέρμα.Προχωράμε στον χωματόδρομο με κατεύθυνση βόρεια και προς
την ρεματιά που ανοίγεται μπροστά μας.Μετά από περίπου είκοση λεπτά και
αφού η πορεία μας έγινε ανηφορική, αφήσαμε το χωματόδρομο και περπατή-
με στο μονοπάτι που διασχίζει το πευκοδάσος από όπου περνά και η ρεματιά
του ποταμού πλημμυρισμένη στην βλάστηση.Συνεχίσαμε από τους τους τσι-
μεντένιους "καταπότες", οι οποίοι κατασκευάστηκαν από τους κατοίκους του
Αι-Γιάννη για να μεταφέρουν το νερό από τους καταρράκτες στο Κουτσου-
νάρι και στις γύρω περιοχές.Να αναφέρουμε εδώ ότι  δραστήριος πολιτιστι-
κός σύλλογος του Αγίου Ιωάννη έχει κάνει πολλή καλή δουλειά έχοντας κα-
θαρίσει τόσο το μονοπάτι αλλά και τα δύσκολα σημεία και σηματοδοτήσει
την διαδρομή κάνοντας έτσι την πεζοπορία πιο άνετη και χωρίς προβλήματα.
Όσο προχωράμε στα αυτιά μας φτάνει ο θόρυβος από την βοή του νερού του
μεγάλου καταρράκτη ενώ παρατηρούμε να ξεπηδούν άλλοι μικρότεροι από
τα βράχια της γύρω περιοχής.Ξαφνικά το μικρό τσιμεντένιο χαντάκι "χώνε-
ται" κυριολεκτικά μέσα στην οργιώδη βλάστηση και οδηγεί μετά από λίγα
μέτρα μέσα στο εντυπωσιακό σημείο του μεγάλου καταρράκτη.


















Το νερό του καταρράκτη πέφτει ορμητικά από ύψος περίπου 40 μέτρων,
σχηματίζοντας στη βάση μια μικρή λιμνούλα. Το αφρισμένο από την πτώ-
ση νερό κυλάει πάνω στο βράχο που είναι γεμάτος μικροσκοπικά βελού-
δινα βρύα ενώ δίπλα οι κισσοί οργιάζουν σφιχταγκαλιάζοντας τους κορμούς
των πλατανιών.Το όλο σκηνικό πλημμυρίζει τον επισκέπτη με μοναδικά συ-
ναισθήματα.Το νερό όπως πέφτει με την ιδιαίτερη βοή του, μέσα σ’ αυτό
το πανέμορφο τοπίο, σε συνεπαίρνει.Ξαφνικά νιώθεις τη φυσική ξεκούρα-
ση και το ξαλάφρωμα του μυαλού σου ,κολλημένος εκεί με μια έλξη που
δεν σε αφήνει να φύγεις παρά να ζήσεις τις όμορφες στιγμές όσο μπορείς
περισσότερο, σαν υπνωτισμένος, μέσα στο ονειρικό τοπίο που σε βάζει
σε πειρασμό να πλατσουρίσεις να βραχείς να παίξεις με το νερό διεγείρο-
ντας το αίσθημα της περιπέτειας..





















Σε πολλά ποτάμια το επίπεδο της κοίτης μεταβάλλεται πολλές φορές από ψη-
λότερα σε χαμηλότερα ή και αντίστροφα, και έτσι πτώση του νερού σε αυτά
δημιουργεί τους καταρράκτες Οι καταρράκτες διακρίνονται, είτε λόγω του
μεγάλου ύψους που πέφτει το νερό και της θεαμα-τικότητάς τους, που παρέ-
χουν, είτε λόγω του μεγάλου όγκου των νερών και αποτελούν ένα από τα πιο
θεαματικά φυσικά φαινόμενα.Κύρια στοιχεία ενός καταρράκτη είναι το εύρος
του χείλους του, το ύψος του από όπου πέφτει το νερό, η κλίση του και ο όγκος
του νερού.Από αυτά τα στοιχεία ορίζονται και τα είδη των καταρρακτών :
κάθετοι που είναι και οι περισσότερο θεαματικοί, επικλινείς που η πτώση του
νερού συνεχίζεται σε επικλινές σκληρό πέτρωμα, και οι βαθμιδωτοί όπου η
υδατόπτωση γίνεται τμηματικά, κατά βαθμίδες.



















Η αρχαιότερη αναφορά σε καταρράκτες αφορούσε τον Νείλο ποταμό, η κοίτη
του οποίου παρουσίαζε μικρές ανωμαλίες, ασήμαντες βέβαια σε σύγκριση με
τους σήμερα γνωστούς.Ο ψηλότερος σήμερα καταρράκτης στον πλανήτη μας
είναι o Καταρράκτης του Έιντζελ (Πεμόν Kerepakupai-merú) στον ποταμό Κα-
ρόνι στο Μπολίβαρ της Ν.Α. Βενεζουέλας, που κατακρημνίζεται από επίπεδο
κοίτης από χαλαζία και χύνεται σε δύο βαθμίδες από ύψος 980 μέτρων. Οι με
γάλοι καταρράκτες Βικτωρίας στον ποταμό Ζαμβέζη στη Ροδεσία έχουν πλάτος
περίπου 1 1/2 χλμ. και ύψος 122 μέτρα. Οι καταρράκτες του Νιαγάρα και της
Βικτωρίας θεωρούνται οι μεγαλύτεροι από άποψη όγκου χυνόμενου νερού. Οι
σημαντικότεροι καταρράκτες της Ελλάδας είναι οι καταρράκτες του ποταμού
Εδεσσαίου (Βόδα) της Έδεσσας ενώ στην Κρήτη ψηλότερος πρέπει να θεω-
ρείταιείναι ο καταρράκτης που πέφτει από ύψος 250 μ.από το παραφάραγγο
του μάστορα στην κοίτη του "Χα" (που όμως είναι ενεργός μόνο τον χειμώνα.)
με δεύτερο αυτόν που επισκεφτήκαμε σήμερα του "Μάστορα" εδώ στον 'Αι
Γιάννη.

Τελικά μόνο ο Χριστός περπάτησε στο νερό




















ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ 
Mέχρι το σημείο του καταρράκτη η διαδρομή γίνεται πάνω σε αγροτικούς
δρόμους και σε μονοπάτια σηματοδοτημένα που σε καθοδηγούν για την
κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσεις.Από εδώ όμως και πάνω δεν
υπάρχει ξεκάθαρο μονοπάτι και για φτάσει κάποιος μέχρι το χωριό του
Άι Γιάννη πρέπει να ακολουθήσει την κοίτη του ποταμού.Η μεγάλη ποσό-
τητα νερού όμως που κυλάει αυτή την περίοδο κάνει την διαδρομή επικί-
νδυνη, και δεν πρέπει να την ακολουθεί κανείς παρότι είναι εντυπωσιακή.
Η ομάδα μας μετά τους καταρράκτες ανέβηκε από την αριστερή μεριά του
φαραγγιού (από τα τεχνιτά σκαλοπάτια δημιουργία και αυτά του συλλόγου)
πάνω από τους καταρράκτες από το σημείο που το νερό πέφτει από ψηλά,
ανάμεσα απο τους τεράστιους βράχους στο 'πόρο του φαραγγιού".Εδώ βρί-
σκεται αλλό το μικρό φαράγγι  "το φαράγγι στο Λιχτάρι" όπως το ονομάζουν
οι ντόπιοι  με εντυπωσιακά κάθετα πρανή,που το νερό που το διασχίζει συ-
νεχίζει προς τον μεγάλο καταρράκτη.




















 Η κατεύθυνση μας από εδώ γίνεται νότιοδυτική πάνω σε αγροτικό δρόμο
εν μέρη μέσα στο πευκοδάσος με εντυπωσιακή θέα τόσο προς το φαράγγι
αλλά και στο Λιβυκό πέλαγος.Η ζέστη αρκετή όμως η κατηφορική πορεία
μας δεν μας προβληματίζει.Η θέα τώρα είναι από την άλλη μεριά της ρε-
ματιάς.Το πευκοδάσος απλώνεται καταμήκος της ρεματιάς που φαίνεται
να ξεκινά από το "σκισμένο" βράχο πάνω από τον ψηλό καταρράκτη που
από εδώ που περνάμε φαίνεται μόνο το ψηλότερο του σημείο καθώς το
νερό ξεκινά την πτώση του.Μοναδική παραφωνία στο όμορφο τοπίο οι
δύο τεράστιες δεξαμενές γεμάτες με μαύρα απόβλητα από ελαιουργεία
(κατσίγαρος) που η δυσοσμία τους σκεπάζει τις μοναδικές μυρωδιές από
τα αρώματα τόσο του δάσους όσο και των αρωματικών θάμνων, και φεύ-
γεις με την απορία ποιανού "μυαλού" ιδέα ήταν η τοποθέτηση αυτών των
δύο "βρωμοδεξαμενών" σε ένα τέτοιο πανέμορφο μέρος που δέχεται καθη-
μερινά τις επισκέψεις αρκετών τουριστών αλλά και πεζοπορικών συλλό-
γων.Παρόλα αυτά η ομάδα μετά από τρείς ώρες και είκοση λεπτά τερμά-
τισε την ενδιαφέρουσα πεζοπορική διαδρομή της με την συνέχεια να δίνε-
ται με δροσιστικό μπάνιο στα νερά του Λιβυκού στην όμορφο παραλία
στα Φέρμα.

















Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΜΑΣ 

ΦΑΡΑΓΓΙ ΜΥΛΩΝΑ ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ at EveryTrail
EveryTrail - Find hiking trails in California and beyond

Δεν υπάρχουν σχόλια: